Мы все черпаем силы и находим радость, работая на благо своего народа. В жизни каждого человека есть два самых важных дня: первый – когда он родился, а второй – когда понял, зачем. То, что мы сделали для себя, умирает вместе с нами. То, что мы сделали для потомков и истории, обретает бессмертие. Изучая дедов, мы узнаем внуков, изучая предков, узнаем себя. Прошлое – это слава. Настоящее – это история.
Я в те годы, представляя мою страну в дружественном государстве, взял на себя серьезную ответственность. И у нас все получилось благодаря братским отношениям наших народов. На том трехтысячелетнем кладбище в Нурата рядом лежат казахи, узбеки, каракалпаки, киргизы и таджики. Тогда я реально осознал исторический смысл слов: «Біз бір халықпыз. Тiлiмiзде, дінімізде, базарымызда, мазарымызда бір. Достығымыз мǝнгі болсын!»
Мавзолеи Толе би и Айтеке би, по моей просьбе, Мансуров Равшанбек через постановление Правительства РУ внес в список исторических памятников Узбекистана, не подлежащих сносу.
Я выполнил вашу просьбу. Пусть на меня никто не обижается. Я постарался изложить все так, как было. Изобилие фотографий – это доказательная база. Казахи говорят: «Шындық кебісін кием дегенше, өтірік он ауылды аралап өтеді». Шындық, шыңнын басында жүреді. Ертелі-кеш шындық шыңнан түседі». Видимо, этот день настал.
В те дни пришла телеграмма от моего друга Имангали Тасмагамбетова, который высказал в мой адрес слова искренней благодарности за возведение комплекса Сейткул аулие – Айтеке би. Я ему благодарен за высокую оценку нашего труда.
Ташкент қаласы,
Қазақстан Республикасының
Өзбекстан Республикасындағы
Елшісі З. Тұрысбеков мырзаға
Құрметті Зауытбек Қауысбекұлы!
«Мың өліп, мың тірілген» ұлтымыздың тарихы рухани шежірелерге аса бай. Өткенімізге көз жіберсек, есеміздің кетіп, еңсеміздің түскен кездері аз емес. Дегенмен халқымыз «тар жол, тайғақ кешулерден» аман-есен алып шығып отырған өзінің дана тұлғаларына кенде болмаған. Солардың ішінде жұртшылықтың сенімін ақтап, елдің ішкі тұтастығын сақтап келген би-шешендеріміздің орны ерекше. Олардың өмірі ұрпақ үшін қашанда – үлгі, ұстанымы – өнеге. Бұл орайда, ǝділ сөздің алдаспаны – Әйтеке би мен семсер тілді – Әулие Сейітқұл Баба – ұлт-ұлысымыздың бірегей тұлғалары.
«Өлі риза болмай, тірі байымайды» деген нақыл бар халқымызда. Қасиетті бабалардың жатқан жерлерін кие тұтып, басына белгі орнату – кейінгі ұрпақ үшін киелі парыз. Бұл ретте, осы бір сауапты істің күрделі күрмеуін шеше білген Сіздің іскерлігіңізге дǝн ризамыз. Өзге елдің аумағында баһадүр бабаларға арнап кесене тұрғызып, мешіт салу – бұл Сіздің биік беделіңіздің, ұлттық намысты ұлықтай білген нар тұлғаңыздың арқасы.
Елбасымыз сенім артқан азаматтар қатарында Сіз қай кезде де абыройлы биіктерден көрініп жүрсіз. Қай қызметте болмасын, біліміңіз бен білігіңізді, қайратыңыз бен жігеріңізді халық игілігіне жұмсап келесіз. Екі мемлекет арасында бүгінде атқарып отырған мǝмілегерлік міндетіңіз өз алдына бір төбе.
Қазақ пен өзбек ежелден достығы берік, мазары да, базары да ортақ, бауырлас халық.
Олай болса, алдағы уақытта да ел мен елді рухани біріктірер осындай іргелі істердің басынан табыла бергейсіз.
Деніңізге саулық, отбасыңызға амандық, қызметіңізге жеміс тілеймін!
Құрметпен, Иманғали ТАСМАҒАМБЕТОВ.
20 шілде, 2009 жыл. Алланын.
Заутбек Турисбеков
